تو همه دنیــایِ منی اما برو هرجـــا می خوای
نیــا ولی بهـم بگـو یه روز ســراغِ من می یای
بگـو تـا من خیــــال کنــم تـهِ تـهِ خیـالتــم
بعــدش بـرو ولی بدون همیشــه چشم براهتـم
نشـــد که عاشقت کنــم تو لحظه های عاشقی
نشــد فـراموشت کنــم حتی واســه دقــایقـی
نشــد کنــار من باشـی بـا این همـه در به دری
همیشــه یا بایــد برم یه اینکـه تـو مســافـری
کنـــار لحظه های تو لحظــه هامو کم می یارم
میون دوس داشتنی یام یه جور دیگه دوستت دارم
یــه جـور دیگه دیوونتــــم با این دلِ شکستنی
نمی دونــم چـه حسیّـه یـه حسی ناســـرودنی
خودت که بهتـر می دونی چقـدر اسیـرو عاشقـم
هروقت کنــار تـو بـودم تلـف نشــد دقـایقـــم
الاهــۀ معبــدمی خـدای مـن بعــد خـــدام
تـو همــه دنیـــای منی ماه تمـــام لحظـه هام
فقط کنـــار گــرمی دست تــو آروم می گیــرم
اگـــر بگی بمـون می مونمـو بگی بــرو می رم
اسکله ی ناز چشات
کاری دارم
یه قایقم
تو ساعته یه ربع به عشق
عقربه ی دقایقم
گرمی دستای تو رو
به صدتا دنیا نمی دم
هر وقت که یارم تو بودی
بی کسیو نفهمیدم
تو بند دل
سلول عشق
حبس نگاتو می کشم
ولی بازم رو میله ها ش
عکس چشاتو می کشم
آی قصه ی بی سر و ته
شعر بدون قافیه
برای مرگ این پسر
نبودن تو کافیه
برام دعا كن عشق من، همين روزا بميرم ...
آخه دارم از رفتن بدجوري گُر ميگيرم ...
دعا كنم كه اين نفس،تموم شه تا سپيده ...
كسي نفهمه عاشقت، چي تا سحر كشيده ...
اين آخرين باره عزيز،دستامو محكمتر بگير ...
آخه تو كه داري ميري،به من نگو بمون نمير ...
گاهي بيا يه باغ سبز،درش بروت بازه هنوز ...
من با تو سوختم نازنين،باشه برو با من نسوز ...
اگه يروز برگشتي و گفتن فلاني مرده ...
بدون كه زير خاك سرد حس نگاتو برده
گريه نكن براي من قسمت ما همينه ...
دستامو محكمتر بگير لحظه ي آخرينه ...
اين آخرين باره عزيز،دستامو محكمتر بگير ...
آخه تو كه داري ميري،به من نگو بمون نمير ...
گاهي بيا يه باغ سبز،درش بروت بازه هنوز ...
من با تو سوختم نازنين،باشه برو با من نسوز ...
برام دعا كن عـــــــــشــــــــــق من ...
برای تو می نویسم...
برای تويی كه تنهايی هايم پر از ياد توست...
برای تويی كه قلبم منزلگه عـــشـــق توست ...
برای تويی كه احسا سم از آن وجود نازنين توست ...
برای تويی كه تمام هستی ام در عشق تو غرق شد...
برای تويی كه چشمانم هميشه به راه تو دوخته است...
برای تويی كه مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاك خود كردی...
برای تويی كه وجودم را محو وجود نازنين خود كردی...
برای تويی كه هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است...
... تويی كه سـكوتـت سخت ترين شكنجه من است برای
برای تويی كه قلبت پـا ك است ...
برای تويی كه در عشق ، قـلبت چه بی باك است...
برای تويی كه عـشقت معنای بودنم است...
برای تويی كه عـشقت معنای بودنم است...
برای تويی كه غمهایت معنای سوختنم است...
برای تویی که آرزوهایت آرزویم است...
خانه دل جای هر بیگانه نیست
کوی مجنون جای هر دیوانه نیست
قلب مجنون به لیلی خوشتر است
غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .
****************************
ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت
خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل . . .
****************************
صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد
اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی
ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل
زشتی دیو خود خواهیت را ببینی
باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .
****************************
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .
****************************
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمیگردم . . .
****************************
ای اشک ، آهسته بسوز که غم زیاد است
ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است . . .
****************************
ای کاش دلم پنجره ای دیگر داشت
ای کاش خدا فقط شقایق می کاشت
ای کاش یکی می آمد و غم ها را
از قلب اهالی زمین بر میداشت . . .
****************************
خوشحالم که بردم ، چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی ، چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .
****************************
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین
چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
****************************
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم
مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
****************************
غم دریا دلان را با که گوییم
کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست
چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
****************************
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد
وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
****************************
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
****************************
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید
بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل
بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
****************************
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
****************************
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
****************************
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم
در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
****************************
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
کوی مجنون جای هر دیوانه نیست
قلب مجنون به لیلی خوشتر است
غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .
****************************
ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت
خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل . . .
****************************
صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد
اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی
ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل
زشتی دیو خود خواهیت را ببینی
باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .
****************************
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .
****************************
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمیگردم . . .
****************************
ای اشک ، آهسته بسوز که غم زیاد است
ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است . . .
****************************
ای کاش دلم پنجره ای دیگر داشت
ای کاش خدا فقط شقایق می کاشت
ای کاش یکی می آمد و غم ها را
از قلب اهالی زمین بر میداشت . . .
****************************
خوشحالم که بردم ، چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی ، چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .
****************************
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین
چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
****************************
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم
مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
****************************
غم دریا دلان را با که گوییم
کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست
چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
****************************
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد
وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
****************************
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
****************************
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید
بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل
بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
****************************
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
****************************
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
****************************
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم
در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
****************************
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
خانه دل جای هر بیگانه نیست
کوی مجنون جای هر دیوانه نیست
قلب مجنون به لیلی خوشتر است
غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .
****************************
ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت
خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل . . .
****************************
صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد
اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی
ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل
زشتی دیو خود خواهیت را ببینی
باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .
****************************
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .
****************************
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمیگردم . . .
****************************
ای اشک ، آهسته بسوز که غم زیاد است
ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است . . .
****************************
ای کاش دلم پنجره ای دیگر داشت
ای کاش خدا فقط شقایق می کاشت
ای کاش یکی می آمد و غم ها را
از قلب اهالی زمین بر میداشت . . .
****************************
خوشحالم که بردم ، چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی ، چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .
****************************
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین
چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
****************************
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم
مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
****************************
غم دریا دلان را با که گوییم
کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست
چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
****************************
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد
وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
****************************
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
****************************
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید
بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل
بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
****************************
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
****************************
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
****************************
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم
در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
****************************
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
کوی مجنون جای هر دیوانه نیست
قلب مجنون به لیلی خوشتر است
غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .
****************************
ای دلم زهر جدایی را بخور
چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت
خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است
من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل
هم شکست و هم شکستم داد دل . . .
****************************
صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد
اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی
ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل
زشتی دیو خود خواهیت را ببینی
باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .
****************************
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی
مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن
یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .
****************************
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمیگردم . . .
****************************
ای اشک ، آهسته بسوز که غم زیاد است
ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است . . .
****************************
ای کاش دلم پنجره ای دیگر داشت
ای کاش خدا فقط شقایق می کاشت
ای کاش یکی می آمد و غم ها را
از قلب اهالی زمین بر میداشت . . .
****************************
خوشحالم که بردم ، چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی ، چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .
****************************
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین
چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
****************************
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم
مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
****************************
غم دریا دلان را با که گوییم
کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست
چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
****************************
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد
وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من
گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود
لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
****************************
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم
سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
****************************
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید
بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل
بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
****************************
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
****************************
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
****************************
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم
در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
****************************
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
اطلاعات کاربری
تو همه دنیایِ منیآرشیو
آمار سایت